PSİKOLOG
Sümeyye BULUT
Merhaba. Ben Sümeyye Bulut!
Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Psikoloji Lisans mezunuyum.1992 doğumluyum.
Çocukluğumda insanları gözlemlemek, dinlemek, anlamaya çalışmak bana keyif veriyordu. Arkadaşlarım hayatları ile ilgili gelişmeleri bana anlatmak isterler ve yaklaşımımın, bakış açımın onlara iyi geldiğini söylerlerdi. Hiç tanımadığım insanlarla dahi hemen iletişime geçerdim ve kısa zamanda bana karşı rahat bir şekilde kendilerini açmaya başlarlardı. Bu ve daha birçok sebep ile ortaokulda psikolog olmak istedim.
Üniversite zamanı geldi ve yıllardır istediğim bölümü kazanmıştım. Oldukça heyecanla üniversite süreci başladı. Kesinlikle harika bir 4 yıl geçirdik. İnsan psikolojisini etkileyen bütün etkenleri çok yönlü bir şekilde öğrendik.
Ne Dediler?
DEĞERLİ YORUMLARINIZ
Değersiz, yaşama amacı olmayan, hiçbir şeyi başaramamış biri gibi hissediyorken, huzurlu, dingin ve geleceğe umutla bakan ve en önemlisi yaşamaya hevesli biri hale dönüşmüş olmam harika bir şey. İçimde çiçekler açtı sanki.
Beni bu kaostan kurtarıp sükunete ulaştırdığınız için çok teşekkür ediyorum.
Bir kadın olarak anlatmaya çekindiğim, gizlediğim, evliliğimin ilk günlerinden beri yaşadığım cinsel haz alamama ve isteksizlik sorunumun hiçbir zaman çözülemeyecek bir problem olarak kabul etmişken ve böyle yaşamaya alışmak zorunda olduğumu düşünürken siz nereden çıkaverdiniz karşıma İyi ki çıktınız Çünkü çözümsüz hiç birşey yokmuş.
Çünkü insan yaşamak zorunda değilde yaşamanın tadını çıkarabilirmiş.
Şükürler olsun. Hep dualarımda olacaksınız.
İnsanın kendi duygularıyla savaşması ne kadar zor. Sizinle ilk konuşmaya karar verdiğimde öfkemden hiçbir şeyi göremiyordum ki kendime öfkeliydim ve bu sebeple yasamak bi yüktü. 35 yaşımdan sonra kendimi yeni tanıyorum. Nerden nereye geldim ben bile şaşırıyorum. Hayatımda karsıma çıkan güzel ve nadir insanlardan bitanesiniz.
Hayatımda yaşadığım her kötü olayın suçlusu bendim. Herkes haklıyken tek bir suçlu vardı oda bendim. Artık beni yoran yıpratan kendimi suçlu hissetme psikolojisinden kurtulmak imkansız gibiydi. Şimdi ise o sürekli konuşan iç ses sustu. Farkındalıklarla beraber beni mahveden bütün bu duygularımdan kurtuldum. Yüklerimi bırakıverdim bir kenara ve orada kaldılar. Size minnettarım Sümeyye hanım.
Kendini değersiz gören, insanlar için yaşayan hep fedakarlığı kendisi yapması gerekiyormuş gibi düşünen ve ne pahasına olursa olsun hayır diyemeyen biriydim. Meğer kendimi ne çok yormuşum. Değerliyim, bende varım, bana uygun olmayan şeyler için in hayırda derim, yapmam gereken durumda fedakarlığı da yaparım ama her şey ölçülü ve olması gerektiği kadar. İyi ki varsın Sümeyye hanım.